Prądy diadynamiczne (nazywane inaczej diadynamikiem lub DD) zalicza się do fizykoterapii, a dokładniej do działu elektrolecznictwa. Należą do grupy prądów małej częstotliwości (0-1000 Hz). Składają się z serii powtarzalnych impulsów wywołujących określone reakcje mięśni i nerwów. Prądy impulsowe są wynikiem odpowiednio przerywanego prądu stałego. DD składa się z komponenty galwanicznej o małym natężeniu, na którą nałożony jest prąd faradyczny (zmienny). Dzięki temu moc impulsu nie spada do zera, ale zatrzymuje się na wartości prądu stałego. Mianem prądów diadynamicznych określa się 6 prądów o różnych parametrach, które użyte w odpowiedniej kombinacji pozwalają na osiągnięcie pożądanego efektu terapeutycznego. Są to: MF, DF, CP, LP, RS, MM

Działanie Diadynamiku na organizm

Działanie prądów diadynamicznych uzależnione jest od kombinacji prądów, jaka zostanie wykorzystana. Głównie mówi się o przeciwbólowym działaniu tych prądów. Rezultat osiągany jest szybko i charakteryzuje się długotrwałym efektem. Diadynamik powoduje miejscowe zwiększenie ukrwienia. Sprawia to, że tkanki są lepiej dotlenione i odżywione, a zbędne produkty przemiany materii szybciej usuwane. Zwiększenie przepływu krwi wpływa na szybsze wchłanianie świeżych krwiaków, obrzęków i wysięków. Pozwala to na efektywne zmniejszenie odczynów zapalnych. Dzięki wykorzystaniu odpowiedniej kombinacji prądów diadynamicznych możliwe jest uzyskanie zwiększenia lub zmniejszenia napięcia mięśni w danym miejscu.

Przy stosowaniu prądów diadynamicznych pojedynczo obserwuje się następujące działanie, np.:

• DF, CP, LP – przeciwbólowo;
• DF, LP – zmniejszenie napięcia mięśniowego;
• MF, CP – zwiększenie napięcia mięśniowego;
• RS, MM – zaniki mięśni z nieczynności;

Zastosowanie kombinacji kilku prądów diadynamicznych przynosi następujące efekty, np.:

• DF (1-2 min)+ MF (0,5-1 min) + CP (4-6 min) = działanie przeciwbólowe;
• DF (1-1,5 min) + CP (5 min) lub LP (5-6 min) = zwiększenie ukrwienia;
• CP (2-3 min) + LP (2-3 min) = zmniejszenie napięcia mięśniowego.